De loopsheid is de vruchtbare periode van de teef.
Deze periode kenmerkt zich doordat het geslachtsdeel meer is opgezwollen als normaal en de teef hieruit druppeltjes bloed verliest.
Tijdens deze periode kan ze gedekt worden.
Eerste keer loops
De eerste loopsheid treedt op tussen de 6-18 maanden leeftijd. Hoe groter de hond, hoe later de loopsheid begint.
Indien in huis meerdere teven leven, wordt een jong teefje meestal pas de eerste keer loops als zij ca. 14 maanden is.
Verschijnselen
De vulva zwelt op. De reuen raken erg geïnteresseerd in de teef (wat de teef niet leuk vindt).
Na enkele dagen begint de teef te vloeien (= 1ste dag van de loopsheid, de pro-oestrus). Deze uitvloeiing is in het begin bloederig en gaat later over in een bruin waterige uitvloeiing.
Tussen de 9e-12e dag van de loopsheid is de hond vruchtbaar, de oestrus: is de periode waarin ze kan drachtig worden.
In deze periode worden reuen niet meer door de teef weggejaagd. De teef probeert zelfs te ontsnappen om op zoek te gaan naar de reu.
Na de vruchtbare periode gaat de uivloeiing stoppen, de vulva gaat weer slinken en de teef snauwt weer de reuen af: de metoestrus is begonnen. Drie weken na het begin van de loopsheid stopt de loopsheid, de metoestrus is beeindigd.
Tijdens de loopsheid zwelt de baarmoeder (uterus) op, ook de bloedvaten van de baarmoeder zwellen op. Pas 8-10 weken na het einde van de loopsheid is de baarmoeder weer tot rust gekomen.
Soms treedt er dan nog wat taaie melkachtige uirvloeiing uit de baarmoedermond op ged. 1-2 dagen.
Wanneer wordt mijn teef loops?
Een teef wordt voor de eerste keer loops tussen de 5-18 maanden leeftijd. Wanneer ze voor het eerst loops wordt hangt van veel factoren af:
De grootte. Hoe groter een hond wordt, hoe later ze loops wordt.
Erfelijkheid. De fokker kan vaak goed vertellen wanneer uw teef voor het eerst loops wordt.
Als er een loopse teef bij u in huis of in de buurt is stimuleert dat uw teef om ook loops te worden.
De eerste loopsheid kan normaal verlopen maar kan ook kort duren of juist erg lang. Het vloeien kan practisch afwezig zijn of juist heel erg heftig.
Honden worden om de 5-8 maanden loops, dit kan steeds b.v. om de 6 maanden zijn maar kan ook voortdurend veranderen.
De ongewenste dekking
Het kan gebeuren dat uw hond op de een of andere manier gedekt wordt. Teven zijn erg vindingrijk om te ontsnappen of er kan een reu bij u over de schutting klimmen. Ook al hebben ze niet “vastgezeten”, er is een behoorlijke kans dat uw hond gedekt is en dus ook bevrucht.
Of uw hond gedekt is is nooit met 100% zekerheid vast te stellen. Om te verkomen dat uw hond drachtig wordt bestaat er de zogenaamde “morning after prik”. Deze morning after prik dient op de 3-de en 5-de dag na de dekking gegeven worden
Loopsheid voorkomen
Loopsheid is op zich iets heel natuurlijk, mocht de loopsheid voor de hond én u geen probleem zijn: dan hoeft u natuurlijk niets te ondernemen. Mocht u willen dat uw hond niet meer loops wordt, dan moet er actie worden ondernomen.
Wat zijn de mogelijkheden?
De prikpil
Door middel van een injectie krijgt uw hond elke 5 maanden een hormoon toe-gediend.
Voordelen
- Geen operatie
- Minder risico op incontinentie (kan na een operatie op latere leeftijd gaan optreden)
Nadelen
- Soms ontstaat op de injectie plaats een vachtverkleuring of een kale plek.
- Schijnzwangerschap treedt soms toch nog op.
- De kans op baarmoederonstekingen neemt na langdurig gebruik aanzienlijk toe.
- De kans op borstkanker (melkliertumoren) neemt aanzienlijk toe
- Is op den duur veel duurder dan sterilisatie
Sterilisatie
Strikt medisch gezien is steriliseren het onvruchtbaar maken: het onderbinden van de eileider/ zaadleider. Dit wordt eigenlijk alleen nog bij rammen gedaan en een enkele keer bij de reu.
Castreren is het verwijderen van inwendige geslachtsorganen: bij de teef de eierstokken/baarmoeder en bij de reu de testikels.
In het normale spraakgebruik echter “castreren we de reu” en “steriliseren de teef”. Door middel van een operatie worden de eierstokken en de baarmoeder verwijderd. Deze operatie vindt plaats onder algehele anesthesie.
Door de moderne gasverdoving en goede narcosebewaking is het operatierisico klein.
Voordelen
- De teef wordt niet meer loops of schijnzwanger
- Doordat de eierstokken verwijderd zijn kunnen deze organen zowel direct als indirect geen problemen meer opleveren zoals baarmoederontsteking en eierstokkanker
- Minder kans op melkkliertumoren (borstkanker)
- Hoe jonger een teef gesteriliseerd wordt hoe minderkans op melkkliertumoren
- Sterk verminderde kans op suikerziekte
- Is eenmalig
- Is bij levenslange loopsheidpreventie veruit de goedkoopste methode
Nadelen
- Elke operatie draagt een relatief klein risico op complicaties en overlijden
- De teef kan soms makkelijker dik worden, dit is niet altijd te voorkomen
- Kleine kans op urine-incontinentie, met name als de teef oud wordt, dit is meestal met medicijnen goed te verhelpen
- Soms kan de vacht veranderen. Met name bij Ierse Setters en Heidewachtels is de kans groot
Wanneer steriliseren?
Het beste is de teef te laten steriliseren voor de eerste loopsheid.
Uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat bij teven die voor de eerste loopsheid al gesteriliseerd worden, de kans op het onstaan van borstkanker op latere leeftijd met een factor 100 tot 1000 doet afnemen.
Na de 1e loopsheid steriliseren vermindert de kans op borstkanker nog met een factor 4-5.
Heeft de hond al een aantal loopsheden doorgemaakt dan heeft sterilisatie nauwelijk nog preventieve werking op het ontstaan van melkkliertumoren.
Wij adviseren om teefjes te laten steriliseren zodra ze 5-6 maanden zijn. Bij jonge dieren is de ingrijp eenvoudiger en ze herstellen vaak (nog) veel sneller.
